روان بهیار

عبور از منطقه امن به منطقه رشد

همانطور که قبلا اشاره شد، در منطقه امن احساس امنیت و کنترل می‌کنیم. ما می‌دانیم باید چه کاری انجام دهیم و چه انتظاری داشته باشیم. با این حال هیچ رشد یا یادگیری در اینجا رخ نمی‌دهد. 
برای یادگیری باید از منطقه امن خود خارج شویم و وارد منطقه ترس شویم. این منطقه برای ما ناخوشایند است. نمی‌دانیم چه اتفاقی در انتظارمان است. این بخش از مسیر یادگیری، چالش برانگیزترین بخش است. اگر بتوانیم ترس را تحمل کنیم و شجاع باشیم ، وارد منطقه یادگیری می‌شویم. در اینجا می‌توانیم مهارت‌های جدیدی کسب کنیم.

اگر به اندازه‌ی کافی در این منطقه بمانیم، وارد منطقه رشد می‌شویم. در این منطقه، مهارت‌ها و توانایی‌های جدیدی به دست می‌آوریم. احساس خودکنترلی و اعتماد به نفس می‌کنیم و با چالش‌ها به شکل موثرتری برخورد می‌کنیم. به عبارتی رشد می‌کنیم.

چرا خارج شدن از منطقه امن برای‌مان سخت است؟

گاهی پیش می‌آید که انگیزه‌ی کافی برای خارج شدن از منطقه امن‌مان را نداریم. در ادامه به دلایلی اشاره می‌شود که باعث می‌شوند در منطقه امن مان باقی بمانیم.

• ترس و عدم اطمینان: وقتی در منطقه امن‌مان هستیم ، همه چیز را می‌توانیم پیش‌بینی کنیم. ما دوست داریم برای هر اتفاقی آماده باشیم. اتفاقات غیرمنتظره برایمان ناخوشایند هستند.
• وسوسه راحتی: ممکن است دلمان بخواهد از منطقه امن‌مان خارج شویم اما امنیت و راحتی ماندن در منطقه امن‌مان گول‌زننده است. طبیعی است که دوست نداشته باشیم مضطرب شویم. اما گاهی فراموش می‌کنیم رشد راحت نیست. رشد با درد همراه است. حواسمان نیست اگر جرأت نداشته باشیم و از منطقه امن‌مان خارج نشویم چه فرصت‌هایی را از دست می‌دهیم
  

  چگونه از منطقه امن خود خارج شویم؟

  • کاری که همیشه می‌خواسته‌اید را انجام دهید: ممکن است لیستی از کارهایی داشته باشید که همیشه دوست داشته‌اید انجامشان بدهید، اما تا به حال به سراغشان نرفته‌اید. برای خودتان چالش ایجاد کنید و یکی از آن‌ها را انجام دهید. این کار می‌تواند یادگیری یک ساز باشد یا یادگیری یک زبان جدید.
  • ورزش کنید: برای خودتان چالشی در حوزه‌ی تناسب اندام ایجاد کنید؛ مثلا 30 روز دویدن یا 30 روز دوچرخه‌سواری. چالش‌های تناسب اندام نه‌تنها به ما کمک می‌کند از منطقه امن‌مان خارج شویم بلکه به سلامت جسمانی‌مان هم کمک می‌کند. تمرین منظم اثر استرس بر بدن را کاهش می‌دهد و سطح اضطراب را کم می‌کند. این امر به ما کمک می‌کند راحت‌تر از منطقه امن‌مان خارج شویم، زیرا یکی از موانع خروج از آن احساس اضطراب است.
  • کارهای قبلی را به شیوه‌ی تازه‌ای انجام دهید: سعی کنید در روتین خود تغییری ایجاد کنید. اگر همیشه تا محل کارتان با ماشین شخصی می‌روید، سعی کنید یک روز با وسایل نقلیه‌ی عمومی یا با دوچرخه بروید. اگر همیشه در خانه درس می‌خوانید، درس خواندن در کتابخانه را هم امتحان کنید.
  • با ترس‌هایتان روبه‌رو شوید: وقتی به خاطر ترس، در منطقه امن‌مان باقی بمانیم چیزی یاد نمی‌گیریم. تجربه‌ی جدیدی هم کسب نمی‌کنیم. در همان نقطه‌ای که هستیم باقی می‌مانیم. ترس مانع از این می‌شود که بزرگتر شویم و رشد کنیم. برای اینکه بتوانیم از منطقه امن‌مان خارج شویم باید شجاع باشیم. شجاعت به معنای نترسیدن نیست، شجاعت با ترس ادامه دادن است. ترسی که باعث می‌شود در منطقه امن‌تان بمانید را انتخاب کنید و همان کار را انجام دهید. از صحبت کردن در جمع می‌ترسید؟ سعی کنید از صحبت در جمع‌های کوچک شروع کنید.